Μετά από πέντε χρόνια συνεχούς παρουσίας στις Φοιτητικές Ομάδες (όπως την ξέρει την ΠΟΦΠΠ ο κόσμος του Τάνγκο), ήρθε η ώρα να αποχωρίσω από την ομάδα...
Ευχαριστώ πολύ τα παιδιά που μου έμαθαν πράγματα ώς παλιοί στην ομάδα όταν πρωτοξεκίνησα (κυρίως τη Γεωργία Αλ., αλλά και τον Γιώργο Π., τον Κώστα Τσ., και άλλους), και να ξέρουν ότι δε θα ξεχάσω ποτέ την καλή τους διάθεση να μου μάθουν πράγματα αφιλοκερδώς!
Ευχαριστώ επίσης τα παιδιά που είχαν τη διάθεση να μάθουν πράγματα από μένα και το εκτίμησαν, έστω και λιγάκι. Εννοείται ότι όποια μαθήματα έκανα στις ομάδες είτε σε νέους είτε σε άλλους τα έκανα αφιλοκερδώς και γιατί μ'άρεσε να μεταδίδω τις γνώσεις, και δεν το έκανα για να αποκομίσω κάποια αναγνώριση. Κάποιοι όμως με στεναχώρησαν με την αχαριστία τους και τη συμπεριφορά τους κι δεν ήταν προς τιμήν τους.
Φεύγω, γιατί η ομάδα έχει σταματήσει να πιστεύει στη συνεχή βελτίωση, αλλά έχει μπει στη λογική στο ότι είμαστε στις ομάδες για χαβαλέ κυρίως, και άντε και χορεύουμε κιόλας (με εξαίρεση λίγους). Παλέψαμε κάποιοι να αποδείξουμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε πράγματα ως ερασιτεχνική ομάδα, και εκεί που τα καταφέραμε, κάποιοι θεωρούν στην ομάδα ότι για να μάθουν πράγματα αυτοί που χορεύουν ένα χρόνο πρέπει να φέρουμε "πραγματικούς χορευτές", επαγγελματίες, λες κι εμείς οι παλιοί είμασταν "μαϊμού" χορευτές... Ωσάν το αν χορεύεις πραγματικά η όχι, εξαρτάται από το αν το κάνεις για την πάρτη σου και μόνο, ή αν το κάνεις για να βγάλεις λεφτά. Εμείς οι ίδιοι παλιοί που μας κάνανε μάθημα παλιοί της ομάδας μετά τον πρώτο μας χρόνο μια χαρά πήραμε πράγματα παρόλο που αυτοί οι παλιοί ξέρανε λιγότερο από τους παλιούς σήεμρα, και ξαφνικά θέλουμε "πραγματικούς χορευτές"... Δεν έχω πρόβλημα με τους επαγγελματίες. Έχω πληρώσει κι εγώ σε πολλούς για να μάθω. Αλλά το να είσαι milonguero δεν έχει να κάνει με το πόσα λεφτά βγάζεις από το χορό...
Αντιπαλότητες, φιλοδοξίες, κλίκες, κόντρες... φτάνει πια... Πριν μερικά χρόνια, όταν σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα πάρω πτυχίο και θα φύγω από την Πάτρα, σκεφτόμουν τι θα κάνω χωρίς τις ομάδες, περνάμε τόσο καλά... Τελικά έφυγα πριν πάρω πτυχίο, κι ένιωσα αυτό που δεν περίμενα ποτέ να νιώσω φεύγοντας από την ομάδα: μια απέραντη ανακούφιση... Σαν μια σχέση που έπρεπε να έχει τελειώσει από πολύ πιο πριν, κι εγώ την τράβηξα ένα χρόνο ακόμη με το ζόρι...
Κάποιοι με ρωτούν, γιατί δεν έμεινα και στις ομάδες, και να κάνω και πράγματα έξω που ήθελα! Απαντώ λοιπόν λέγοντας ότι αυτό δε θα ήταν σωστό. Μια από τις αρχές της ομάδας ήταν (κι ελπίζω να είναι γιατί κάποιοι θέλουν να το ξεχάσουν), ότι όποιος μπλέκει με επαγγελματίες, ασχέτως να βγάζει λεφτά ή όχι, πρέπει να φύγει από την ομάδα, για να μην εκμεταλλεύεται έστω και άθελά του την παρουσία του στην ομάδα! Γι'αυτό λοιπόν φεύγω, για να μην υπάρχει η παραμικρή υπόννοια ότι θα εκμεταλλευτώ την παρουσία μου εκεί, έστω και άθελά μου, από τη στιγμή που θα κάνω πράγματα εκτός ομάδας!
Αυτό που έχω να πω στην ομάδα φεύγοντας είναι τρία πράγματα. Να προσπαθούν να βελτιώνονται άσχετε αν βγάζουν λεφτά ή όχι (άσχετα αν είναι ερασιτέχνες ή όχι), κι ότι η καλοπέραση και η παρέα δεν είναι το αντίθετο της βελτίωσης, αλλά μπορούν να πάνε μαζί! Να κρατήσουν τα λεφτά και τους επαγγελματίες έξω από τις ομάδες χωρίς να είναι κακό να κάνουν κάποιο σεμινάριο με δασκάλους σαν ομάδα. Και τέλος, να θυμούνται ότι η βασική αρχή της ομάδας είναι η αλληλοδιδασκαλία... Όποιος μπορεί κι έχει την οικονομική άνεση να το κάνει, ας πάει και σε έναν επαγγελματία να μάθει πράγματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα σταματήσετε να μαθαίνετε ο ένας τον άλλον αυτά που μάθατε από τους παλιούς η από σεμινάρια/ιδιαίτερα.
Εύχομαι κι ελπίζω οι νέες γενιές που έχουν έρθει και θα έρθουν να διατηρήσουν την ιδέα εκείνη της ομάδας με την οποία αγάπησα το Τάνγκο στις ομάδες κι έκανα τα πρώτα μου βήματα!
Καλή συνέχεια και θα τα λέμε στις Μιλόνγκες!
Γιάννης
Ευχαριστώ πολύ τα παιδιά που μου έμαθαν πράγματα ώς παλιοί στην ομάδα όταν πρωτοξεκίνησα (κυρίως τη Γεωργία Αλ., αλλά και τον Γιώργο Π., τον Κώστα Τσ., και άλλους), και να ξέρουν ότι δε θα ξεχάσω ποτέ την καλή τους διάθεση να μου μάθουν πράγματα αφιλοκερδώς!
Ευχαριστώ επίσης τα παιδιά που είχαν τη διάθεση να μάθουν πράγματα από μένα και το εκτίμησαν, έστω και λιγάκι. Εννοείται ότι όποια μαθήματα έκανα στις ομάδες είτε σε νέους είτε σε άλλους τα έκανα αφιλοκερδώς και γιατί μ'άρεσε να μεταδίδω τις γνώσεις, και δεν το έκανα για να αποκομίσω κάποια αναγνώριση. Κάποιοι όμως με στεναχώρησαν με την αχαριστία τους και τη συμπεριφορά τους κι δεν ήταν προς τιμήν τους.
Φεύγω, γιατί η ομάδα έχει σταματήσει να πιστεύει στη συνεχή βελτίωση, αλλά έχει μπει στη λογική στο ότι είμαστε στις ομάδες για χαβαλέ κυρίως, και άντε και χορεύουμε κιόλας (με εξαίρεση λίγους). Παλέψαμε κάποιοι να αποδείξουμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε πράγματα ως ερασιτεχνική ομάδα, και εκεί που τα καταφέραμε, κάποιοι θεωρούν στην ομάδα ότι για να μάθουν πράγματα αυτοί που χορεύουν ένα χρόνο πρέπει να φέρουμε "πραγματικούς χορευτές", επαγγελματίες, λες κι εμείς οι παλιοί είμασταν "μαϊμού" χορευτές... Ωσάν το αν χορεύεις πραγματικά η όχι, εξαρτάται από το αν το κάνεις για την πάρτη σου και μόνο, ή αν το κάνεις για να βγάλεις λεφτά. Εμείς οι ίδιοι παλιοί που μας κάνανε μάθημα παλιοί της ομάδας μετά τον πρώτο μας χρόνο μια χαρά πήραμε πράγματα παρόλο που αυτοί οι παλιοί ξέρανε λιγότερο από τους παλιούς σήεμρα, και ξαφνικά θέλουμε "πραγματικούς χορευτές"... Δεν έχω πρόβλημα με τους επαγγελματίες. Έχω πληρώσει κι εγώ σε πολλούς για να μάθω. Αλλά το να είσαι milonguero δεν έχει να κάνει με το πόσα λεφτά βγάζεις από το χορό...
Αντιπαλότητες, φιλοδοξίες, κλίκες, κόντρες... φτάνει πια... Πριν μερικά χρόνια, όταν σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα πάρω πτυχίο και θα φύγω από την Πάτρα, σκεφτόμουν τι θα κάνω χωρίς τις ομάδες, περνάμε τόσο καλά... Τελικά έφυγα πριν πάρω πτυχίο, κι ένιωσα αυτό που δεν περίμενα ποτέ να νιώσω φεύγοντας από την ομάδα: μια απέραντη ανακούφιση... Σαν μια σχέση που έπρεπε να έχει τελειώσει από πολύ πιο πριν, κι εγώ την τράβηξα ένα χρόνο ακόμη με το ζόρι...
Κάποιοι με ρωτούν, γιατί δεν έμεινα και στις ομάδες, και να κάνω και πράγματα έξω που ήθελα! Απαντώ λοιπόν λέγοντας ότι αυτό δε θα ήταν σωστό. Μια από τις αρχές της ομάδας ήταν (κι ελπίζω να είναι γιατί κάποιοι θέλουν να το ξεχάσουν), ότι όποιος μπλέκει με επαγγελματίες, ασχέτως να βγάζει λεφτά ή όχι, πρέπει να φύγει από την ομάδα, για να μην εκμεταλλεύεται έστω και άθελά του την παρουσία του στην ομάδα! Γι'αυτό λοιπόν φεύγω, για να μην υπάρχει η παραμικρή υπόννοια ότι θα εκμεταλλευτώ την παρουσία μου εκεί, έστω και άθελά μου, από τη στιγμή που θα κάνω πράγματα εκτός ομάδας!
Αυτό που έχω να πω στην ομάδα φεύγοντας είναι τρία πράγματα. Να προσπαθούν να βελτιώνονται άσχετε αν βγάζουν λεφτά ή όχι (άσχετα αν είναι ερασιτέχνες ή όχι), κι ότι η καλοπέραση και η παρέα δεν είναι το αντίθετο της βελτίωσης, αλλά μπορούν να πάνε μαζί! Να κρατήσουν τα λεφτά και τους επαγγελματίες έξω από τις ομάδες χωρίς να είναι κακό να κάνουν κάποιο σεμινάριο με δασκάλους σαν ομάδα. Και τέλος, να θυμούνται ότι η βασική αρχή της ομάδας είναι η αλληλοδιδασκαλία... Όποιος μπορεί κι έχει την οικονομική άνεση να το κάνει, ας πάει και σε έναν επαγγελματία να μάθει πράγματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα σταματήσετε να μαθαίνετε ο ένας τον άλλον αυτά που μάθατε από τους παλιούς η από σεμινάρια/ιδιαίτερα.
Εύχομαι κι ελπίζω οι νέες γενιές που έχουν έρθει και θα έρθουν να διατηρήσουν την ιδέα εκείνη της ομάδας με την οποία αγάπησα το Τάνγκο στις ομάδες κι έκανα τα πρώτα μου βήματα!
Καλή συνέχεια και θα τα λέμε στις Μιλόνγκες!
Γιάννης
