Orquesta Típica Victor

H Orquesta Típica Victor φτιάχτηκε από την ομώνυμη δισκογραφική και έπαιζαν αποκλειστικά για ηχογραφήσεις κι ποτέ ζωντανά σε μαγαζιά. Είχε μουσικούς από τους καλύτερους στο είδος τους που αλλάζανε συχνά στην πέρίπου 20ετή πορεία της ορχήστρας, χωρίς ποτέ όμως να υψηλό επίπεδο των μουσικών της! Ηχογράφησαν 444 διαφορετικά κομμάτια, και επιπλέον διαφορετικές εκτελέσεις αυτών των κομματιών. Αξίζει να σημειώσουμε ότι παρόλο που ηχογραφούσαν κυρίως Tango, ηχογράφησαν πολλά κομμάτια Tango Vals, Milonga, FoxTrot, Polka, Pasodoble κτλ...

Διαλύθηκε το 1944 με τις τελευταίες ηχογραφήσεις στις 9 Μαΐου του 1944.

Ας ακούσουμε το κομμάτι Una Vez (1943), με στίχους από Lito Bayardo και με συνθέτη τον Carlos Marcucci που ήταν και το τραγούδι που με έβαλε να ψάξω την ορχήστρα και την ιστορία της. Να υπενθυμίσω δε ότι του Carlos Marcucci ήταν και το Mi dolor που είχα μεταφράσει πριν από ένα μήνα! Τέλος στη φωνή είναι ο Ortega Del Cerro.




Ένα άλλο ωραίο κομμάτι είνα το Ventarrón (Θύελλα) (1933), στίχοι José Horacio Staffolani και μουσική Pedro Maffia, και στη φωνή Alberto Gomez!


Καλή ακρόαση και καλό απόγευμα!

Γιατί τρέχεις;

 Με χαρά ανακάλυψα σήμερα πως δεν είμαι ο μόνος που εκφράζει και μοιράζεται τις σκέψεις του για το Τάνγκο στο διαδίκτυο. Το Δημήτρη τον γνώρισα πριν από λίγους μήνες σε μια practica στην Αθήνα, αλλά μόλις σήμερα ανακάλυψα το κείμενο αυτό αλλά κι άλλα που έχει γράψει, κείμενα που με εκφράζουν κι εμένα...

"To tango… Δεν γίνεται πάνω στις νότες, στην μελωδία ή στον ρυθμό. Κινείσαι πάνω στο παράπονο, πάνω στην ραγισμένη καρδιά, πάνω στην μοναξιά της ψυχής. Πρέπει να περπατάς όπως ένας πληγωμένος αλλά περήφανος έρωτας, που με σφιγμένα τα δόντια έχει αποφασίσει να μην αφήσει τίποτα να τον ξαναρίξει τόσο χαμηλά. Πρέπει να νιώθεις στην καρδιά σου το σφυροκόπημα των κακών νέων, την κατάρα του να βλέπεις όλα όσα έλπιζες να κρατήσουν για πάντα να καταρρέουν και παρόλα αυτά να μην φοβάσαι, αλλά να αποδέχεσαι. Να κυριεύεσαι από την μελαγχολία της μοναξιάς και την πικρή υπενθύμιση ότι έχεις ακόμα μακρύ δρόμο, ότι δεν μπορείς να παραιτηθείς, γιατί αν το κάνεις θα έχεις πεθάνει μέσα σου χίλιες φορές. Και όταν νιώσεις όλα αυτά, όταν μαζέψεις όλη αυτήν την ενέργεια στο στήθος σου, τότε ξεκίνα, δώσε την ώθηση, προχώρα. Θυμήσου: δεν πρέπει να χορεύεις tango, πρέπει να -νιώθεις- tango. Ξεκόλλα, δεν χορεύεις βήματα, το παράπονό σου βγάζεις. Είναι δυνατόν να κάνεις σαματά και ατελείωτες κινήσεις όταν βγάζεις ένα πληγωμένο «γιατί σε μένα;», ένα «πού είσαι όταν σε χρειάζομαι;», ένα «δεν αντέχω άλλο»;. Το tango είναι απλό και όπως μια ραγισμένη καρδιά, δεν θέλει βιασύνη, δεν θέλει τρέξιμο, θέλει την σιγουριά ότι είσαι εκεί και μόνο εκεί, αφοσιωμένος. Δεν υπάρχει ‘’λίγο’’ tango, ή νιώθεις ή δε νιώθεις. "

Από τον Dimitris Bronowski

Yo no sé por qué te quiero

Σήμερα μελετάμε και μεταφράζουμε το Yo no sé por qué te quiero, ένα κομμάτι που ζητήθηκε, και που μ'αρέσει πολύ κι εμένα!

Η σύνθεση είναι του ίδιου του Francisco Canaro, και η πρώτη ηχογράφηση έγινε σύμφωνα με όλες τις πηγές που κατάφερα να βρω το 1934 από την Odeon, με τη φωνή της Ada Falcon, ενώ την ίδια χρονιά έγιναν άλλες δυο ηχογραφήσεις του κομματιού με τις φωνή του Ernesto Fama καθώς και αυτή του Ignasio Corsini, όλες από την Odeon. Ας ακούσουμε εδώ το κομμάτι από την ορχήστρα του Canaro με τη φωνή του Ernesto Fama!


Οι στίχοι είναι του Αργεντίνου ποιητή, θεατρικού συγγραφέα, δημοσιογράφου και φυσικά, στιχουργού Ivo Peley, από το έργο του οποίου ξεχωρίζει η περίοδος που συνεργάστηκε με τον Canaro, αποτέλεσμα του οποίου είναι κι αυτό το κομμάτι που μας απασχολεί και απολαμβάνουμε σήμερα! Συνεχίζω με τη μετάφραση των στίχων!

Yo no sé por qué te quiero (Δεν ξέρω γιατί σε θέλω)

¿Cómo sin quererme, yo te quiero .... Πως χωρίς να με θές, εγώ σε θέλω
y te adoro si no me amas, ................. και σε λατρεύω αν εσύ δε με αγαπάς,
y tus besos sólo espero? ................... και μοναχά τα φιλιά σου περιμένω;
¿Cómo puedo amarte ardientemente .. Πως μπορώ φλογερά να σ'αγαπώ
si en tus ojos al mirarme ................... αν στα μάτια σου όταν κοιτώ
veo nieve solamente? ........................ χιόνι βλέπω μοναχά;
¿Cómo tus desprecios y desvíos,  ...... Πως την περιφρόνησή  σου και τις
.............................................................παρεκκλίσεις σου,
digo que son locos desvaríos? ........... λέω πως είναι έξαλλοι παραλογισμοί;
¿Cómo puede ser, ............................... Πως είναι δυνατόν,
que no quieras ver ............................. να μη θέλεις να δεις
de tu corazón ..................................... ότι από την καρδιά σου
ausente la ilusión? ............................. απουσιάζει η συγκίνηση;
¿Cómo puede ser ............................... Πως είναι δυνατόν
que te quiera así ................................ να σε θέλω έτσι
cuando bien sé que ............................ όταν ξέρω καλά ότι
no estás en mí? .................................. δεν είσαι σε μένα;

Yo no sé. ........................................... Εγώ δεν ξέρω.
Yo no sé por qué te quiero. ............... Δεν ξέρω γιατί σε θέλω.
¡Yo no sé, .......................................... Εγώ δεν ξέρω,
yo no sé por qué te adoro .................. δεν ξέρω γιατί σε λατρεύω
viendo qué... ..................................... βλέποντας ότι...
que tus ojos siempre fríos ................. ότι τα μάτια σου είναι πάντα κρύα
no se miran en los míos! .................... δεν κοιτάζουν στα δικά μου!
¡Yo no sé ........................................... Εγώ δεν ξέρω
por qué te amo y te idolatro así! ........ γιατί σε αγαπώ και σε λατρεύω έτσι!
*Yo no sé por qué será. .....................* Εγώ δεν ξέρω γιατί θα είναι.
(** Yo no sé por qué no sé)................(**Εγώ δεν ξέρω γιατί δεν ξέρω)

¿Cómo creo todas tus mentiras ........... Πως πιστεύω όλα τα ψέμματά σου
si al besarte no me besas, ................... αν καθώς σε φιλώ δε με φιλάς
y al mirarte no me miras? ................... και καθώς σε κοιτώ δε με κοιτάς;
¿Cómo si en tus ojos veo y leo ........... Πως αν στα μάτια σου βλέπω και διαβάζω
que no estás enamorada, ..................... ότι δεν είσαι ερωτευμένη,
me lo dices y lo creo? ........................ μου το λες και σε πιστεύω;
¿Cómo vivo atado a tu falsía .............. Πως ζω δεμένος στη διπροσωπία σου
y tu boca alejas de la mía? .......... και απομακρύνεις τα χείλη σου από τα δικά μου
¿Cómo si yo sé .................................. Πως αν εγώ ξέρω
que jamás podré ................................ πως ποτέ δε θα μπορέσω
alcanzar tu amor ................................ να πετύχω την αγάπη σου
mendigo tu favor? .............................. ικετεύω την καλοσύνη σου;
¿Cómo te amo así ............................... Πως σε αγαπώ έτσι
si tengo noción, .................................. αν έχω την αίσθηση,
que contigo estoy ............................... οτι μαζί σου είμαι
por compasión? ................................. από λύπηση;

**Ενώ οι γραπτοί στίχοι που βρήκα ήταν όπως είναι χωρίς αυτήν την παρένθεση, ακούγοντας το τραγούδι παρατήρησα ότι κάτι διαφέρει! Σε όσες εκτελέσεις βρήκα κι άκουσα, οι τραγουδιστές χρησιμοποιούν αντί της γραμμής με το (*) τη γραμμή με το (**), δλδ το "Εγώ δεν ξέρω γιατί δεν ξέρω".

Ας ακούσουμε ακόμη μια εκτέλεση, πιο συναισθηματική απο τον Ignacio Corsini πάντα με την ορχήστρα του Canaro!


Δυστυχώς δε βρήκα την εκτέλεση απο την Ada Falcon, σας βρήκα όμως μια εκτέλεση από τον Hugo Del Carril από την ταινία  "La cancion de los barrios", και μάλιστα τη μουσική της ταινίας την έγραψε ο Canaro ενώ το σενάριο ο στιχουργός μας ο Ivo Peley!!! Απολαύστε το 71 χρόνια μετά την πρεμιέρα (1941)!

Me quedé mirándola

Πολύ ωραία μουσική που γράφτηκε το 1945 από τον κιθαρίστα και συνθέτη Vicente Spina. Τους στίχους τους υπογράφει ο  Roberto Miro o οποίος ήταν πέρα από στιχουργός και μουσικός, και συγκεκριμένα έπαιζε μπαντονεόν, ενώ έχει συνθέσει και μουσική Τάνγκο. Το κομμάτι αυτό είναι από τα γνωστότερα του Vicente Spina ίσως και το πιο γνωστό από τα Τάνγκο που έγραψε!

Ας ακούσουμε πρώτα μια χορευτική εκτέλεση του Anibal Troilo με τη "χρυσή φωνή του Τάνγκο" Alberto Marino!


Me quedé mirándola  (Έμεινα να την κοιτάζω)

Después de un año atroz de soledad
volvimos a encontrarnos sin querer,
de pronto los recuerdos de otros días
que cantaba y que reía acudieron en tropel.
Mis labios balbucearon con temor,
los ojos le contaron mi dolor,
mis ansias de encontrarla fueron tantas
que oprimida la garganta me quedé mirándola.

Ύστερα από έναν χρόνο απαίσιας μοναξιάς
γυρίσαμε και συναντηθήκαμε χωρίς να το θέλουμε,
ξαφνικά μου ήρθαν αναμνήσεις άφθονες άλλων ημερών
που τραγουδούσα και γελούσα.
Τα χείλη μου τραύλισαν με τρόμο,
τα μάτια είπαν τον πόνο μου,
η λαχτάρα μου να τη συναντήσω όταν τόση
που με σφιγμένο το λάρυγγα έμεινα να την κοιτάζω.


Inútiles senderos fueron todos
caminos recorridos sin vivir,
bordeados de dudas y dolores
y sólo sinsabores aumentan mi sufrir.
Mas, ya no espero nada de la vida
ni ahora que la encuentro puede ser,
lo dice su mirada distraída
que he matado para siempre
Lo que fuera su querer.

Μάταια μονοπάτια ήταν όλα
δρόμοι ταξιδεμένοι χωρίς να ζω,
περιφραγμένα με αμφιβολίες και πόνο
και μονάχα οι ταλαιπωρίες με κάνουν να υποφέρω πιο πολύ.
Πλέον, δεν περιμένω τίποτα πια από τη ζωή
ούτε τώρα που μπορούμε να συναντηθούμε,
το είπε το αφηρημένο βλέμμα της
ότι έχω σκοτώσει για πάντα
αυτό που θα ήταν η αγάπη της.


Aquel ensueño roto del ayer
no puede ya volver a florecer,
la tengo ante mis ojos esta tarde
y comprendo que no hay nadie
en mi triste anochecer.
Ha vuelto sin llegar la que esperé
la encuentro nuevamente y ya se va,
sabiendo que en su adiós está mi ruina
se alejó y de la esquina,
me quedé mirándola.

Τούτο το θρυμματισμένο όνειρο του χτες
δεν μπορεί πια να γυρίσει να ανθίσει,
την έχω μπροστά στα μάτια μου απόψε
και καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει κανείς
στο θλιμμένο μου σούρουπο.
Έχει γυρίσει χωρίς να έρθει αυτό που περίμενα
μια νέα συνάντηση, και φεύγει ήδη,
ξέροντας πως στο αντίο της είναι η καταστροφή μου
απομακρύνθηκε και από τη γωνία,
έμεινα να την κοιτάζω.

Μια ακόμα πολύ ωραία εκτέλεση με τη εκφραστική φωνή του Guillermo Galve ο οποίος να τονίσω ότι δεν είχε γεννηθεί όταν σνετέθη το κομμάτι καθώς είναι σχετικά σύγχρονος αφού είναι γεννημένος το 1946!

Ένας χορός, μια αιωνιότητα και το τέλος!

Όλα κάπως έτσι ξεκινάνε, με έναν και μόνο χορό, τον πρώτο χορό... Χορεύεις με μια ντάμα, αρχάρια ή και όχι και καταλαβαίνεις ότι έχει το κάτι τις που σ'αρέσει. Αν είναι αρχάρια, συνήθως αυτό είναι ελαφριά αγκαλιά, ευαισθησία στην καθοδήγηση και γενικά αντίληψη πάνω στο χορό. Αν είναι παλιά ντάμα θα είναι η ωραία αγκαλιά και θα αισθανθείς τη χημεία που έχετε... Όσο χορεύεις τόσο σου αρέσει, και την επόμενη φορά που θα βρεθείτε δε θα χάσεις την ευκαιρία να χορέψετε και πάλι. Αργότερα τη γνωρίζεις (ή τον γνωρίζεις τέλοσπάντων) και καταλαβαίνεις ότι ταιριάζετε στο χαρακτήρα επίσης και κυρίως στο τι σημαίνει το Τάνγκο για σας και πόσο θέλετε να δοθείτε σε αυτόν τον χορό.

Οι μέρες περνάνε και κάθε φορά που χορεύετε είναι και πιο ωραία, Μαθαίνεις το σώμα της, τις ιδιαιτερότητές της, τι σας βγαίνει και τι όχι αν έχετε διαφορά επιπέδου, αλλά δε σε νοιάζει καθόλου αν δε σας βγαίνει κάτι τώρα, γιατί ξέρεις ότι αν κάνετε εξάσκηση θα σας βγει. Κάπου εδώ αρχίζετε να θέλετε να κάνετε εξάσκηση. Αν όλα πάνε καλά σύντομα θα κανονίζετε εξασκήσεις/practicas κι αν στην αρχή τις κάνετε σε κάποιες καθιερωμένες practicas, σύντομα θα βρεθείτε να χορεύετε και να κάνετε και εξάσκηση μόνοι σας υπό τους ήχους ενός laptop, κινητό με ηχειάκια κτλ. Σε κάποια στοά, κάποιο φουαγιέ, κάποια σχολή χορού όταν δεν είναι κανένας, στα άδεια κτίρια του Πανεπιστημίου ή του πολιτιστικού συλλόγου χορεύετε, μιλάτε κι επικοινωνείτε εντός κι εκτός χορού. Θέλεις να φτάσει γρήγορα στο επίπεδο σου χορευτικά (ή το αντίστροφο) για να μπορέσεις να εκφραστείς ελεύθερα και να ερμηνεύετε τη μουσική χωρίς να περιορίζεστε από την τεχνική. Από την άλλη δε σε νοιάζει, γιατί ήδη περνάς ωραία. Η έντονή σας χημεία είναι υπεραρκετή να κάνει τους χορούς και την εξάσκηση μια απόλαυση.

Σύντομα, αρχίζουν να λένε όλοι πόσο ωραία χορεύετε και πόσο πάθος έχετε. Σου λένε ότι "όταν χορεύετε μαζι, δεν πατάτε, πετάτε". Στις Μιλόνγκες, χορεύετε πολλές μα πολλές τάντες μαζί κι όχι μια ή δυο. Όταν παίζει μια μιλονγκίτσα, ψάχνετε ο ένας τον άλλον, ενώ όταν θα παίξει η τελευταία τάντα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα σας βρει αγκαλιά... Όταν μιλάνε για σας οι υπόλοιποι tangueros, είσαστε ο Γιάννης της τάδε, και η τάδε του Γιάννη. Στα σεμινάρια είναι δεδομένο ότι θα είσαστε μαζί και δε θα μπείτε στον κόπο να ψάξετε παρτενέρ όταν είναι να πάτε κι οι δυο, ενώ αν δεν πάει ο ένας, συνήθως δε θέλει ούτε ο άλλος. Μετά από λίγο καιρό καταλαβαίνετε πόσο έχετε βελτιωθεί και χωρίς να το ξέρετε συχνά ζείτε μια "χρυσή εποχή" στο χορό σας.

Είστε εδώ και καιρό χορευτικό ζευγάρι... είναι η ντάμα σου κι εσύ ο καβαλιέρος της. Έχετε δέσει στο χορό, αλλά και σαν άνθρωποι, και στο κάτω κάτω, δεν μπορώ να το φανταστώ κι αλλιώς. Όταν χορεύεις στην πίστα, αισθάνεσαι μια σύνδεση που δεν περιγράφεται εδώ κι αν προσπαθούσα να το προσεγγίσω καλά θα έγραφα πολλά. Χορεύετε αγκαλιασμένοι, και είσαστε σε έναν δικό σας κόσμο. Δε σας νοιάζει ποιος σας κοιτάζει και τι λέει, ο νους σας είναι στον γύρω χώρο ελάχιστα, ίσα ίσα για να μην πέσεις πάνω στους άλλους, ακούς τη μουσική και η αγκαλιά σας είναι ο κόσμος σας μέχρι να σταματήσει η μουσική και καμιά φορά, ζείτε την αιωνιότητα σε ένα κομμάτι και μόνο...

Κάπως έτσι περνάνε οι μέρες οι μήνες τα χρόνια, όμορφα και ωραία, μέχρι που μπαίνουν στη μέση προσωπικά ζητήματα, παρεξηγήσεις και τσακωμοί. Έχει έρθει το τέλος της σχέσης σας ως άνθρωποι, και δυστυχώς, θα συμπαρασύρει και τη χορευτική σας σχέση. Τίποτα δεν είναι το ίδιο, και πιθανόν, να μην είναι ποτέ ξανά. Σταματάτε να χορεύετε να μιλάτε με τις ώρες και να περνάτε ώρες μαζί. Όλοι σας ρωτούν γιατί δε χορεύετε μαζί, αλλά τους λόγους δε θα τους μάθουν οι περισσότεροι παρά μόνο 2-3 πολλοί κοντινοί σας άνθρωποι. Όσο όμως και να τους λές ότι "δεν έχει σημασία" αυτοί θα συνεχίζουν να ρωτάνε γιατί δε χορεύετε και να  σου λένε ότι πρέπει να κάνετε πίσω και να χορεύετε μαζί γιατί χορεύατε τόσο τέλεια μαζί, γεμίζοντας σε με μια γλυκιά νοσταλγία. Μέσα σου, χαίρεσαι που έζησες αυτό που έζησες... και περιμένεις πότε θα το ξαναζήσεις, συνεχίζοντας  μοναχός πια το δρόμο του Τάνγκο που χαράζεις πια εσύ και μόνο εσύ...

Αφιερώνω τη δημοσίευση αυτή στην Α.

Ο τελευταίος χορός, το αντίο της Noelia και του Pablo μετά από 7 χρόνια που ήταν μαζί. (Δείτε το μέχρι το τέλος...

Σας αρέσουν τα παλιά ελληνικά Τάνγκο ?

Υπάρχουν 2-3 παλιά ελληνικά Τάνγκο που τα έχω ακούσει κατά καιρούς σε Μιλόνγκες σε Αθήνα και Πάτρα, η αλήθεια είναι όμως ότι έχω ανακαλύψει πολύ περισσότερα κομμάτια Tango ελληνικά, που είναι πάρα πολύ ωραία, τα οποία δεν έχω ακούσει να τα παίζουν ποτέ μα ποτέ σε Μιλόνγκες (με εξαίρεση τις Μιλόνγκες που έτυχε να παίξω εγώ μουσική). Παίζουν, αν παίξουν γιατί συμβαίνει σπάνια, πάντα αυτά τα 2-3 γνώστα (όπως πχ το "Ας ερχόσουν για λίγο"). Αυτό που δεν ξέρω είναι γιατί δεν παίζουν στις Μιλόνγκες άλλα κομμάτια πέρα από αυτά; Δεν αρέσουν; Δεν τα έχει ανακαλύψει ο κόσμος που χορεύει κι όσοι παίζουν μουσική σε Μιλόνγκες; Δεν ξέρω, αλλά προτείνω σε όλους να ανακαλύψετε τα όμορφα παλιά ελληνικά Τάνγκο και ιδιαίτερα προτείνω σε όσους παίζουν μουσική σε Μιλόνγκες να βάζουν και μια δυο tandas ελληνικά Τάνγκο, έστω και Μιλόνγκα παρά Μιλόνγκα να τα μάθει! Αν δεν τολμάτε στις Μιλόνγκες ξεκινήστε από τις Practicas!

Απολαύστε το ελληνικό Τάνγκο κομμάτι της ημέρας!


ΥΓ: Δε θεωρώ ότι είναι καλύτερα από τα Αργεντίνικα ή κάτι τέτοιο, απλά αφού υπάρχουν και πολλά είναι ωραία, γιατί να μην τα ακούμε και να τα χορεύουμε?