Me quedé mirándola

Πολύ ωραία μουσική που γράφτηκε το 1945 από τον κιθαρίστα και συνθέτη Vicente Spina. Τους στίχους τους υπογράφει ο  Roberto Miro o οποίος ήταν πέρα από στιχουργός και μουσικός, και συγκεκριμένα έπαιζε μπαντονεόν, ενώ έχει συνθέσει και μουσική Τάνγκο. Το κομμάτι αυτό είναι από τα γνωστότερα του Vicente Spina ίσως και το πιο γνωστό από τα Τάνγκο που έγραψε!

Ας ακούσουμε πρώτα μια χορευτική εκτέλεση του Anibal Troilo με τη "χρυσή φωνή του Τάνγκο" Alberto Marino!


Me quedé mirándola  (Έμεινα να την κοιτάζω)

Después de un año atroz de soledad
volvimos a encontrarnos sin querer,
de pronto los recuerdos de otros días
que cantaba y que reía acudieron en tropel.
Mis labios balbucearon con temor,
los ojos le contaron mi dolor,
mis ansias de encontrarla fueron tantas
que oprimida la garganta me quedé mirándola.

Ύστερα από έναν χρόνο απαίσιας μοναξιάς
γυρίσαμε και συναντηθήκαμε χωρίς να το θέλουμε,
ξαφνικά μου ήρθαν αναμνήσεις άφθονες άλλων ημερών
που τραγουδούσα και γελούσα.
Τα χείλη μου τραύλισαν με τρόμο,
τα μάτια είπαν τον πόνο μου,
η λαχτάρα μου να τη συναντήσω όταν τόση
που με σφιγμένο το λάρυγγα έμεινα να την κοιτάζω.


Inútiles senderos fueron todos
caminos recorridos sin vivir,
bordeados de dudas y dolores
y sólo sinsabores aumentan mi sufrir.
Mas, ya no espero nada de la vida
ni ahora que la encuentro puede ser,
lo dice su mirada distraída
que he matado para siempre
Lo que fuera su querer.

Μάταια μονοπάτια ήταν όλα
δρόμοι ταξιδεμένοι χωρίς να ζω,
περιφραγμένα με αμφιβολίες και πόνο
και μονάχα οι ταλαιπωρίες με κάνουν να υποφέρω πιο πολύ.
Πλέον, δεν περιμένω τίποτα πια από τη ζωή
ούτε τώρα που μπορούμε να συναντηθούμε,
το είπε το αφηρημένο βλέμμα της
ότι έχω σκοτώσει για πάντα
αυτό που θα ήταν η αγάπη της.


Aquel ensueño roto del ayer
no puede ya volver a florecer,
la tengo ante mis ojos esta tarde
y comprendo que no hay nadie
en mi triste anochecer.
Ha vuelto sin llegar la que esperé
la encuentro nuevamente y ya se va,
sabiendo que en su adiós está mi ruina
se alejó y de la esquina,
me quedé mirándola.

Τούτο το θρυμματισμένο όνειρο του χτες
δεν μπορεί πια να γυρίσει να ανθίσει,
την έχω μπροστά στα μάτια μου απόψε
και καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει κανείς
στο θλιμμένο μου σούρουπο.
Έχει γυρίσει χωρίς να έρθει αυτό που περίμενα
μια νέα συνάντηση, και φεύγει ήδη,
ξέροντας πως στο αντίο της είναι η καταστροφή μου
απομακρύνθηκε και από τη γωνία,
έμεινα να την κοιτάζω.

Μια ακόμα πολύ ωραία εκτέλεση με τη εκφραστική φωνή του Guillermo Galve ο οποίος να τονίσω ότι δεν είχε γεννηθεί όταν σνετέθη το κομμάτι καθώς είναι σχετικά σύγχρονος αφού είναι γεννημένος το 1946!