Το μεθεπόμενο Σάββατο το "El Camino Del Tango" ξεκινάει μια νέα Μιλόνγκα στην Πάτρα και με αφορμή αυτό είπα να πούμε μερικά πράγματα για τους κώδικες που πρέπει να τηρούμε σε μια Μιλόνγκα!
Ίσως το πρώτο και βασικό στοιχείο που καθορίζει μια Μιλόνγκα είναι αυτό που λέμε γραμμή χορού! Η γραμμή χορού που στην πραγματικότητα πιο πολύ κύκλος είναι παρά γραμμή, κινείται πάντα αριστερόστροφα και μας επιτρέπει να κινηθούμε σε όλη την πίστα με μια αρμονία και χορίς να πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλον, κι ας είναι το ένα ζευγάρι στο μισό μέτρο από το επόμενο...
Λέω συχνά σε αρχάριους καβαλιέρους που διστάζουν να χορέψουν σε μια Μιλόνγκα ότι δεν έχει σημασία πόσο καλά χορεύει ο ίδιος και να μην επικεντρώνεται στον εαυτό του όταν είναι σε γραμμή χορού, αλλά πόσο καλά μπορεί να χορέψει μαζί με τους άλλους που είναι στη γραμμή χορού. Δεν ενδιαφέρει κανέναν (η δεν πρέπει να ενδιαφέρει έστω) το πόσο καλά χορεύεις εσύ προσωπικά, αρκεί να τηρείς τη γραμμή χορού, να μη διαταράσσεις την αρμονία της, και να μη χαλάς τον χορό των άλλων ζευγαριών. Προτιμώ να χορεύω με τη ντάμα μου ανάμεσα σε δυο αρχάριους που τηρούν τη γραμμή χορού παρά ανάμεσα σε δυο "προχωρημένους" που νομίζουν ότι έχουν έρθει για show στη Μιλόνγκα και με αναγκάζουν να επικεντρώνομαι πιο πολύ στο πως να προστατέψω τη ντάμα μου παρά στο να συνδεθώ μαζί της και νομίζω ότι όλοι οι milonguero αυτό θέλουν, να χορεύουν σε μια αρμονία με τους άλλους για να μπορέσουν να συνδεθούν με τη ντάμα τους...
Γιατί όμως κάποιος όμως δεν τηρεί τη γραμμή χορού και "κουτουλάει" στους άλλους γύρω του, η αναγκάζει τους άλλους να κάνουν ελιγμούς επειδή αυτός κάνει "σφήνες" ή χορεύει σαν να είναι μόνος στην πίστα? Ή δεν ξέρει, ή δεν τον νοιάζει, και δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που χορεύουν χρόνια και δεν τους νοιάζει. Αλλά ας πουμε μερικά πράγματα γι'αυτούς που δεν ξέρουν πως να χειριστούν τη γραμμή χορού και θέλουν να μάθουν τι πρέπει να προσέχουν.
Πως μπαίνω στη γραμμή χορού: Ας πούμε ότι κάναμε cabeceo στη ντάμα (άλλος ένας κώδικας του τάνγκο που μπορείτε να αναζητήσετε σε παλαιότερη δημοσίευση), ανταποκρίθηκε, και πήγαμε να την πάρουμε από το τραπέζι της και στο μεταξύ η γραμμή χορού έχει σχηματιστεί και κάποια ζευγάρια χορεύουν ήδη. Αφού την πάρουμε πλησιάζουμε με τη ντάμα μας τη γραμμή, αλλά πριν μπούμε φροντίζουμε πάντα, αν υπάρχει καβαλιέρος στα αριστερά μας όπως μπαίνουμε στη γραμμή να μας έχει δει. Αν δε μας δει περιμένουμε τον επόμενο να μας δει, και δεν "κόβουμε" κάποιον, γιατί το ποιο πιθανό είναι ότι θα πέσει πάνω μας, και θα φταίμε εμείς προφανώς, γιατί ο καβαλιέρος έχει και μια νεκρή γωνία (θα βάλω και παραστατική φωτογραφία για να δείτε τι εννοώ) και δε βλέπει καλά στα δεξιά του όπου θα έχουμε μπει, και δε θα μας έχει δει. Όταν σας δει κάποιος καβαλιέρος και περιμένει να μπείτε στη γραμμή, θα το καταλάβεται πολύ καθαρά, γιατί ενώ θα έχει κενό χώρο μπροστά του θα περιμένει να μπείτε στη γραμμή και δε θα προχωράει. Τότε είναι που μπαίνετε στη γραμμή. Υπάρχει δηλαδή και μια συνεννόηση μεταξύ των καβαλιέρων πριν μπούμε στη γραμμή.
Δε σταματάω τη γραμμή χορού: Δεν κόβω τη ροή της γραμμής για κανένα λόγο. Δε χορεύουμε στατικά ή σχεδόν στατικά, και δε σταματάμε για να κάνουμε φιγούρες ή να δείξουμε κάτι. Αν δημιουργείτε κενό μπροστά μου, σημαίνει ότι μάλλον έχει συνωστισμό πίσω μου. Εξάσκηση, μάθημα και κουβέντα δε γίνονται στη γραμμή χορού. Αυτά εκτός του ότι χαλάνε τη γραμμή χορού, είναι αγένεια γενικά να γίνονται την ώρα του χορού. Αυτό ίσως το αναλύσουμε εκτενέστερα σε κάποια άλλη δημοσίευση (εννοώ τα περί διορθώσεων κατά τη διάρκεια της Μιλόνγκας).
Δεν προσπερνάω: Δεν προσπερνάω ποτέ το ζευγάρι που είναι μπροστά μου και χορεύει. Ακόμα κι αν καθυστερήσει λίγο να προχωρήσει δεν τον προσπερνάω, γιατί δημιουργώ χάος, και επίσης υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προχωρήσει κι αυτός την ώρα που προσπερνάω και να κουτουλήσουμε. Τώρα αν κάποιος έχει σταματήσει στη γραμμή χορού με τη ντάμα του και μιλάνε της δείχνει κάτι κτλ, ή χορεύουν σε ένα σημείο τόσο πολύ που ο κύκλος του χορού τείνει να γίνει ένα ευθύγραμμο τμήμα, τότε προσπερνάω αναγκαστικά και πάντα από τα αριστερά. Αν υπάρχει και δεύτερη γραμμή χορού μέσα στην πρώτη (συμβαίνει σε πολύ μεγάλους χώρους με πολύ πολύ κόσμο), φροντίζω να μην πέσω πάνω σε άλλους και να μην τους κόψω. Επίσης, αν είναι πολύ μικρός ο χώρος προσέχω να μην ενοχλήσω αυτούς που έρχονται από απέναντι.
Αφήνουμε χώρο στον μπροστινό: Ναι μεν δεν αφήνω κενό μπροστά μου γενικά, αλλά δεν κολλάω και στον μπροστινό μου. Αφήνω χώρο ενός βήματος (ενός βήματος όμως όχι τρών βημάτων) στον μπροστινό μου για να μπορεί να στρίψει (να κάνει giro με κλειστή αγκαλιά) και ίσως να κάνει κι ένα μικρό βηματάκι πίσω (ένα όμως κι όχι παραπάνω) και όχι και τα δυο μαζί, δλδ σύνολο κάπου στο μισό μέτρο. Αν έχουμε πλησιάσει τόσο πολύ που πατάμε ανάμεσα στα πόδια του σχεδόν και μας πατήσει σε ένα giro πχ, εμείς θα φταίμε κι όχι εκείνος.
Δεν κάνω πίσω βήματα: Αν και προφανές από την προηγούμενη παράγραφο, να τονίσουμε ότι δεν κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Γενικά δεν πάω αντίθετα από τη φορά της γραμμής έστω κι αν έχω γυρίσει πλάτη.
Δε γυρνάμε πλάτη στη γραμμή: Δε χορεύουμε με γυρισμένη την πλατη στη γραμμή χορού. Μπορούμε να γυρίσουμε πλάτη για λίγο και στιγμιαία (πχ όταν κάνουμε ένα giro, αλλά αμέσως προσανατολιζόμαστε προς τη φορά της γραμμής για να βλέπουμε που πηγαίνουμε.
Μην κάνετε απρόβλεπτα πράγματα: Μην κάνετε απρόβλεπτα και απότομα πράγματα στη γραμμή χορού. Έστω ότι κάνετε ένα giro και μπροστινός σας κάνει βήμα μπροστά και αδειάζει το χόρο μπροστά. Ξεκινάτε για ένα μπροστινό βήμα. Τώρα ο καβαλιέρος που είναι από πίσω έχει την αίσθηση ότι θα πάτε μπροστά κι ετοιμάζεται κι αυτός να προχωρήσει. Αν εσείς ξαφνικά κόψετε το μπροστινό βήμα που είχατε ξεκινήσει, κάνετε μια προσποίηση και αλλάξετε κατεύθυνση προς τα πίσω (rebote) και ξαναπάτε για ένα ακόμα giro ή κάνετε κι ένα μικρό βηματάκι πίσω, ακόμα κι αν δε συγκρουστείτε (που δεν αποκλείεται), κατά πάσα πιθανότητα ο καβαλιέρος που είναι πίσω σας θα έχει μια αίσθηση παρολίγον ατυχήματος και θα του έχετε προκαλέσει μια κάποια δυσφορία.
Καλύπτουμε όλο το χώορο: Όταν χορεύουμε δεν κόβουμε δρόμο και δε μικραίνουμε τον κύκλο του χορού, αλλά αντιθέτως χορεύουμε όσο πιο δεξιά γίνεται, καλύπτοντας όλο το χώρο.
Δε χορεύουμε μέσα στον κύκλο: Δεν μπαίνουμε ποτέ να χορέψουμε μέσα στον κύκλο. Είναι ενοχλητικό και εγωστικό ταυτόχρονα. Με το να μπαίνετε στο κέντρο, ενοχλείτε όλους που χορεύουν γύρω σας, γιατί τώρα εκτός από το να προσέχουν τον μπροστινό ( άντε και τον πίσω τους), έχουν να προσέχουν κι εσάς. Δε γίνεται λοιπόν εσείς για να έχετε την άνεση σας ή για να κάνετε το κομμάτι σας να μπαίνετε στο κέντρο. Είναι ακόμα πιο ενοχλητικό αν είστε και παλιός καβαλιέρος γιατί θα έπρεπε να ξέρετε καλύτερα... Τώρα αν ο χώρος είναι μεγάλος και έχει σχηματιστεί και δεύτερος κύκλος στην πίστα τα πράγαματα αλλάζουν.
Ίσως το πρώτο και βασικό στοιχείο που καθορίζει μια Μιλόνγκα είναι αυτό που λέμε γραμμή χορού! Η γραμμή χορού που στην πραγματικότητα πιο πολύ κύκλος είναι παρά γραμμή, κινείται πάντα αριστερόστροφα και μας επιτρέπει να κινηθούμε σε όλη την πίστα με μια αρμονία και χορίς να πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλον, κι ας είναι το ένα ζευγάρι στο μισό μέτρο από το επόμενο...
Λέω συχνά σε αρχάριους καβαλιέρους που διστάζουν να χορέψουν σε μια Μιλόνγκα ότι δεν έχει σημασία πόσο καλά χορεύει ο ίδιος και να μην επικεντρώνεται στον εαυτό του όταν είναι σε γραμμή χορού, αλλά πόσο καλά μπορεί να χορέψει μαζί με τους άλλους που είναι στη γραμμή χορού. Δεν ενδιαφέρει κανέναν (η δεν πρέπει να ενδιαφέρει έστω) το πόσο καλά χορεύεις εσύ προσωπικά, αρκεί να τηρείς τη γραμμή χορού, να μη διαταράσσεις την αρμονία της, και να μη χαλάς τον χορό των άλλων ζευγαριών. Προτιμώ να χορεύω με τη ντάμα μου ανάμεσα σε δυο αρχάριους που τηρούν τη γραμμή χορού παρά ανάμεσα σε δυο "προχωρημένους" που νομίζουν ότι έχουν έρθει για show στη Μιλόνγκα και με αναγκάζουν να επικεντρώνομαι πιο πολύ στο πως να προστατέψω τη ντάμα μου παρά στο να συνδεθώ μαζί της και νομίζω ότι όλοι οι milonguero αυτό θέλουν, να χορεύουν σε μια αρμονία με τους άλλους για να μπορέσουν να συνδεθούν με τη ντάμα τους...
Γιατί όμως κάποιος όμως δεν τηρεί τη γραμμή χορού και "κουτουλάει" στους άλλους γύρω του, η αναγκάζει τους άλλους να κάνουν ελιγμούς επειδή αυτός κάνει "σφήνες" ή χορεύει σαν να είναι μόνος στην πίστα? Ή δεν ξέρει, ή δεν τον νοιάζει, και δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που χορεύουν χρόνια και δεν τους νοιάζει. Αλλά ας πουμε μερικά πράγματα γι'αυτούς που δεν ξέρουν πως να χειριστούν τη γραμμή χορού και θέλουν να μάθουν τι πρέπει να προσέχουν.
Πως μπαίνω στη γραμμή χορού: Ας πούμε ότι κάναμε cabeceo στη ντάμα (άλλος ένας κώδικας του τάνγκο που μπορείτε να αναζητήσετε σε παλαιότερη δημοσίευση), ανταποκρίθηκε, και πήγαμε να την πάρουμε από το τραπέζι της και στο μεταξύ η γραμμή χορού έχει σχηματιστεί και κάποια ζευγάρια χορεύουν ήδη. Αφού την πάρουμε πλησιάζουμε με τη ντάμα μας τη γραμμή, αλλά πριν μπούμε φροντίζουμε πάντα, αν υπάρχει καβαλιέρος στα αριστερά μας όπως μπαίνουμε στη γραμμή να μας έχει δει. Αν δε μας δει περιμένουμε τον επόμενο να μας δει, και δεν "κόβουμε" κάποιον, γιατί το ποιο πιθανό είναι ότι θα πέσει πάνω μας, και θα φταίμε εμείς προφανώς, γιατί ο καβαλιέρος έχει και μια νεκρή γωνία (θα βάλω και παραστατική φωτογραφία για να δείτε τι εννοώ) και δε βλέπει καλά στα δεξιά του όπου θα έχουμε μπει, και δε θα μας έχει δει. Όταν σας δει κάποιος καβαλιέρος και περιμένει να μπείτε στη γραμμή, θα το καταλάβεται πολύ καθαρά, γιατί ενώ θα έχει κενό χώρο μπροστά του θα περιμένει να μπείτε στη γραμμή και δε θα προχωράει. Τότε είναι που μπαίνετε στη γραμμή. Υπάρχει δηλαδή και μια συνεννόηση μεταξύ των καβαλιέρων πριν μπούμε στη γραμμή.
Δε σταματάω τη γραμμή χορού: Δεν κόβω τη ροή της γραμμής για κανένα λόγο. Δε χορεύουμε στατικά ή σχεδόν στατικά, και δε σταματάμε για να κάνουμε φιγούρες ή να δείξουμε κάτι. Αν δημιουργείτε κενό μπροστά μου, σημαίνει ότι μάλλον έχει συνωστισμό πίσω μου. Εξάσκηση, μάθημα και κουβέντα δε γίνονται στη γραμμή χορού. Αυτά εκτός του ότι χαλάνε τη γραμμή χορού, είναι αγένεια γενικά να γίνονται την ώρα του χορού. Αυτό ίσως το αναλύσουμε εκτενέστερα σε κάποια άλλη δημοσίευση (εννοώ τα περί διορθώσεων κατά τη διάρκεια της Μιλόνγκας).
Δεν προσπερνάω: Δεν προσπερνάω ποτέ το ζευγάρι που είναι μπροστά μου και χορεύει. Ακόμα κι αν καθυστερήσει λίγο να προχωρήσει δεν τον προσπερνάω, γιατί δημιουργώ χάος, και επίσης υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προχωρήσει κι αυτός την ώρα που προσπερνάω και να κουτουλήσουμε. Τώρα αν κάποιος έχει σταματήσει στη γραμμή χορού με τη ντάμα του και μιλάνε της δείχνει κάτι κτλ, ή χορεύουν σε ένα σημείο τόσο πολύ που ο κύκλος του χορού τείνει να γίνει ένα ευθύγραμμο τμήμα, τότε προσπερνάω αναγκαστικά και πάντα από τα αριστερά. Αν υπάρχει και δεύτερη γραμμή χορού μέσα στην πρώτη (συμβαίνει σε πολύ μεγάλους χώρους με πολύ πολύ κόσμο), φροντίζω να μην πέσω πάνω σε άλλους και να μην τους κόψω. Επίσης, αν είναι πολύ μικρός ο χώρος προσέχω να μην ενοχλήσω αυτούς που έρχονται από απέναντι.
Αφήνουμε χώρο στον μπροστινό: Ναι μεν δεν αφήνω κενό μπροστά μου γενικά, αλλά δεν κολλάω και στον μπροστινό μου. Αφήνω χώρο ενός βήματος (ενός βήματος όμως όχι τρών βημάτων) στον μπροστινό μου για να μπορεί να στρίψει (να κάνει giro με κλειστή αγκαλιά) και ίσως να κάνει κι ένα μικρό βηματάκι πίσω (ένα όμως κι όχι παραπάνω) και όχι και τα δυο μαζί, δλδ σύνολο κάπου στο μισό μέτρο. Αν έχουμε πλησιάσει τόσο πολύ που πατάμε ανάμεσα στα πόδια του σχεδόν και μας πατήσει σε ένα giro πχ, εμείς θα φταίμε κι όχι εκείνος.
Δεν κάνω πίσω βήματα: Αν και προφανές από την προηγούμενη παράγραφο, να τονίσουμε ότι δεν κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Γενικά δεν πάω αντίθετα από τη φορά της γραμμής έστω κι αν έχω γυρίσει πλάτη.
Δε γυρνάμε πλάτη στη γραμμή: Δε χορεύουμε με γυρισμένη την πλατη στη γραμμή χορού. Μπορούμε να γυρίσουμε πλάτη για λίγο και στιγμιαία (πχ όταν κάνουμε ένα giro, αλλά αμέσως προσανατολιζόμαστε προς τη φορά της γραμμής για να βλέπουμε που πηγαίνουμε.
Μην κάνετε απρόβλεπτα πράγματα: Μην κάνετε απρόβλεπτα και απότομα πράγματα στη γραμμή χορού. Έστω ότι κάνετε ένα giro και μπροστινός σας κάνει βήμα μπροστά και αδειάζει το χόρο μπροστά. Ξεκινάτε για ένα μπροστινό βήμα. Τώρα ο καβαλιέρος που είναι από πίσω έχει την αίσθηση ότι θα πάτε μπροστά κι ετοιμάζεται κι αυτός να προχωρήσει. Αν εσείς ξαφνικά κόψετε το μπροστινό βήμα που είχατε ξεκινήσει, κάνετε μια προσποίηση και αλλάξετε κατεύθυνση προς τα πίσω (rebote) και ξαναπάτε για ένα ακόμα giro ή κάνετε κι ένα μικρό βηματάκι πίσω, ακόμα κι αν δε συγκρουστείτε (που δεν αποκλείεται), κατά πάσα πιθανότητα ο καβαλιέρος που είναι πίσω σας θα έχει μια αίσθηση παρολίγον ατυχήματος και θα του έχετε προκαλέσει μια κάποια δυσφορία.
Καλύπτουμε όλο το χώορο: Όταν χορεύουμε δεν κόβουμε δρόμο και δε μικραίνουμε τον κύκλο του χορού, αλλά αντιθέτως χορεύουμε όσο πιο δεξιά γίνεται, καλύπτοντας όλο το χώρο.
Δε χορεύουμε μέσα στον κύκλο: Δεν μπαίνουμε ποτέ να χορέψουμε μέσα στον κύκλο. Είναι ενοχλητικό και εγωστικό ταυτόχρονα. Με το να μπαίνετε στο κέντρο, ενοχλείτε όλους που χορεύουν γύρω σας, γιατί τώρα εκτός από το να προσέχουν τον μπροστινό ( άντε και τον πίσω τους), έχουν να προσέχουν κι εσάς. Δε γίνεται λοιπόν εσείς για να έχετε την άνεση σας ή για να κάνετε το κομμάτι σας να μπαίνετε στο κέντρο. Είναι ακόμα πιο ενοχλητικό αν είστε και παλιός καβαλιέρος γιατί θα έπρεπε να ξέρετε καλύτερα... Τώρα αν ο χώρος είναι μεγάλος και έχει σχηματιστεί και δεύτερος κύκλος στην πίστα τα πράγαματα αλλάζουν.
Πολλαπλοί κύκλοι χορού: Αν ο χώρος είναι πολύ μεγάλος και ο κόσμος πάρα πολύς, και αν και μόνο αν δε χοράνε άλλοι στον πρώτο κύκλο τότε φτιάχουμε και δεύτερο κύκλο. Κατά κανόνα οι αρχάριοι χορεύουν στον μέσα κύκλο και οι προχωρημένοι στον έξω κύκλο (εξάλλου όταν σχηματίζεται ο κύκλος μέσα, ο κύκλος έξω είναι συνωστισμένος, οπότε θα είναι πιο εύκολο για έναν αρχάριο να χορεύει στον μέσα κύκλο. Βασικό είναι να μην αλλάζουμε τον κύκλο που είμαστε συνέχεια, και αν για κάποιο λόγο αλλάξουμε κύκλο (γραμμή χορού) φροντίζουμε να μην κόψουμε αυτύν που έρχεται να καλύψει τη θέση που θέλουμε να παρουμε.
Ισοκατανομή στο χώρο: Αν οι γραμμή χορού δεν έχει πολύ κόσμο, προσπαθούμε να συμβάλουμε στο να έχουν τα ζευγάρια ίση απόσταση το ένα από το άλλο. Πχ αν χορεύουμε 5 ζευγάρια σε 50 τετραγωνικά, δεν αφήνουμε ένα βήμα απόσταση από τον μπροστινό μας, αλλά αρκετή ώστε το κάθε ζευγάρι να ισαπέχει από το προηγούμενο και το επόμενο. Δεν έχει νόημα να περιορίσουμε τον μπροστινό μας όταν έχει τόσο χώρο στην πίστα και τότε είναι που μπορούμε να χορεύουμε και λίγο πιο ελεύθερα ως προς τη γραμμή, μόνο βέβαια όταν είμαστε σίγουροι ο,τι το ζευγάρι μπροστά και πίσω είναι τόσο μακριά που όχι απλά δε θα συγκρουστούμε, αλλά δε θα τους αγχώσουμε καν.
Ο χώρος που μου ανήκει (για προχωρημένους): Για τους προχωρημένους ή όσους νομίζουν ότι είναι προχωρημένοι τέλος πάντων, να θυμόμαστε ότι όταν χορεύουμε στη γραμμή χορού, δεν κάνουμε show. Ο νοητός χώρος που δικαιούμαι ανά πάσα στιγμή είναι ο χώρος που χρειάζεται ένα ζευγάρι να κάνει giro σε κλειστή αγκαλιά, κι αυτό είναι όλο. Ότι φιγούρα κι αν θέλω να κάνω θα πρέπει να είναι μέσα σε αυτόν τον χώρο. Ακόμα κι ένα giro με τεντωμένα τα χέρια (μια αρκετά ανοιχτή αγκαλιά, δυναμικές κι απότομες κινήσεις) σε μια γεμάτη γραμμή χορού είναι ενοχλητικό, γιατί πιάνει το χώρο για τρία ζευγάρια για να γίνει. Δεν κάνουμε boleos, ganchos και γενικά δε σηκώνουμε πόδια κτλ εκτός κι αν είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι οχι μόνο δε θα πετύχουμε κανέναν αλλά δε θα τρομάξουμε και κανέναν. Αυτό το κομμάτι αφορά και τις ντάμες. Αν σας οδηγούν ένα σήκωμα του ποδιού μακριά από την αγκαλιά σε κάποια φιγούρα (πχ ένα πίσω boleo) , κάνετε την κίνηση χωρίς το σήκωμα. Τέλος οι καβαλιέροι κυρίως αλλά και οι ντάμες, να θυμάστε ότι δεν έχει σημασία μόνο αν θα συγκρουστώ με κάποιον ή όχι, αλλά και το αν θα τον αναγκάσω να με αποφύγει και να χαλάσει τη ροή του χορού του για να το κάνει.
Αν γίνει το κακό: Αν παρόλο που προσέχαμε, ή επειδή για μια στιγμή αφαιρεθήκαμε από τη μαγεία της μουσικής και χτυπήσαμε κάποιον, δε σταματάμε για να του ζητήσουμε συγγνώμη αναγκάζοντας το άλλο ζευγάρι να σταματήσει τελείως ή εμποδίζοντας τη ροή της γραμμής. Περιμένουμε να τελειώσει η tanda (ή εστω το κομμάτι) και μετά ζητάμε συγγνώμη.
Δεν περνάω μέσα από την πίστα: Κάτι που αφορά όλους κι αυτούς που δε χορεύουν είναι ότι από τη στιγμή που ξεκινάει η tanda, δεν περνάμε μέσα από την πίστα και τη γραμμή χορού για κανέναν μα κανέναν λόγο. Αν πρέπει να πάμε κάπου, πάμε περιμετρικά της γραμμής και αν σε κάποιο σημείο αναγκαστούμε να πατήσουμε στη γραμμή χορού για δυο βήματα γιατί ο χώρος είναι μικρός και δε γίνεται αλλιώς, θυμόμαστε πάντα οτι προτεραιότητα έχει πάντα το ζευγάρι που χορεύει κι όχι εσείς που δε χορεύετε.
Κλεινοντας, να ξέρετε ότι οι παλιοί είναι και πρέπει να είναι επιεικείς με τους αρχάριους, και να τους ενθαρρύνουν να τολμούν να χορεύουν στις Μιλόνγκες, αλλά και να τους μαθαίνουν τους κώδκες του χορού. Πολλές φορές το μεγαλύτερο πρόβλημα στη γραμμή χορού δεν το δημιουργεί κάποιος αρχάριος, αλλά κάποιος που χορεύει καιρό και αγνοεί επιδεικτικά και συστηματικά τη λειτουργία της γραμμής χορού. Απλά δεν τον ενδιαφέρει το ζήτημα. Θέλει να κάνει το κομμάτι του. Τώρα αν αυτό είναι θέμα προσωπικού χαρακτήρα ή έλλειψη του δασκάλου που δεν του έμαθε βασικούς κώδικες του χορού είναι κάτι που δεν είμαι σίγουρος. Είναι άλλο να σε έχει συνεπάρει η μαγεία και να κάνεις κάτι στραβά στη γραμμή κάποια φορά, κι άλλο να το κάνεις συνέχεια γιατί θες να επιδειχτείς.
Αυτό που θέλω να πω τέλος είναι ότι ο καθένας που διοργανώνει Μιλόνγκα, πρέπει να μεριμνά για τον κόσμο που φιλοξενεί η Μιλόνγκα του και για την αρμονία στην πίστα, οπότε καλό είναι να ενημερώνει διακριτικά όσους πιστεύει ότι αγνοούν τη λειτουργία της γραμμής χορού.
Σας παραθέτω και μια φωτογραφία που είχα βρει στο διαδίκτυο κάποτε που αναφέρει τα περισσότερα που είπαμε. Ευχαριστώ τον δημιουργό του. Δυστυχώς δεν ξέρω όμως ποιος είναι για να βάλω παραπομπή!
Αυτά για σήμερα!
Καλά να περνάτε και Καλούς χορούς!
Γιάννης Χοβάννες Ελμπακιάν
No comments:
Post a Comment